Het verhaal achter De ZoekTocht Naar
Eind 2023 maakte ik een wandeling op het strand van Den Haag. In verbinding met de zee, kwam er mooie reflectie van 2023. Een jaar van zoveel moois, van het loslaten van, tot in overgave gaan en meebewegen met de flow van het leven en daarin tot het besef komen om nu mijn verhaal te mogen gaan delen. Het verhaal wat begint in Colombia en reizend vanuit Colombia naar Nederland. De reis naar binnen, naar de verbinding met het ZIJN. Het ZIJN in het hier en nu op deze prachtige planeet.
Dit verhaal gaat over Het Bewust Zijn in dit leven. Ik neem je mee op mijn reis naar binnen, naar de verbinding met de kern, het hart waar alle antwoorden zitten. Van het erkennen, naar het weten naar het voelen en weer terug naar het weten van wat je nog niet wist.
Dit verhaal heeft een boodschap wat ik wil delen, vanuit mijn eigen levenservaring. Als mens in dit leven kunnen we iets meemaken wat het leven totaal een andere wending geeft of kan geven, dan wat we hadden verwacht. Het moment vanaf deze verwachting is het moment dat we uit verbinding kunnen gaan raken met ons bewustzijn. Het bewustzijn dat ons leert en laat zien dat we allemaal onderdeel zijn van het grote geheel en dat we van hieruit op de aarde worden neergezet om te mogen ervaren, leren en groeien, tot het moment dat we het lichaam waarin we nu leven, gaan verlaten.
Voor mij is het grootste inzicht dat wat mij is overkomen "de adoptie" ik mij daar niet meer mee hoeft te identificeren. Daarbij ervaar ik nu een dankbaarheid van wat mij tot nu toe allemaal is overkomen en wat ik heb mogen leren. De groei en samensmelting van persoonlijke en spirituele ontwikkeling. Ook het inzicht over mijn gedachten, die alles veel zwaarder heeft gemaakt, dan het daadwerkelijk is.
Op dit moment voel ik de energie van mijn ouders uit Colombia en ondanks dat ik niet weet wie en waar ze zijn, voel ik ze wel achter mij staan en ze kijken rustig mee over mij schouders. Ik voel hoe ze hun liefdevolle energie uitstralen en daarbij de trots, vreugde en rust. Ik voel en weet dat ze op deze manier altijd met mij mee reizen.
Tegelijkertijd voel ik een gemis, een gemis van de fysieke aanwezigheid van de twee mensen die mij op deze aarde hebben gezet. Dat gemis, dat is mijn lot, waar verder niemand iets aan en mee kan doen, behalve ik zelf. Ik heb zelf de keuze hoe ik hier mee om ga en welke emoties daarbij vrij mogen komen. Emoties van rouw, verdriet, boosheid en verwarring, tegelijkertijd emoties van vreugde, liefde en dankbaarheid. Emoties die elkaar afwisselen. Gedachten en gevoelens die mijn Ziel voeden en het is aan mij welke voeding ik toelaat.
